Wampiry, krótka historia.

W jaki sposób rozumieć wampira? Czy jest to mit, zwykła legenda, romantyczna historia gotyckich pisarzy? A może wampir to autentyczna postać, istota? Przynajmniej do jakiegoś stopnia ? Współczesne pojęcie "Wampira" oparte jest głównie na klasycznym filmie z 1931 roku pt. "Drakula", Bela Lugosi. W naszych myślach wampir jest wyrafinowanym Europejczykiem arystokratycznego pochodzenia - krótko mówiąc, Hrabia, który żyje w zamku, lubi wygodne życie, ale nigdy nie pija ... wina. Wampir ma apetyt na zupełnie coś innego i to właśnie różni nas od niego. Pije krew. Wampir musi pić świeżą krew wziętą od żyjącego stworzenia, ponieważ on sam jest martwy.

We współczesnych latach pojęcie wampira zawitało też w Ameryce. Lestat Anny Rice i inne wampiry ze znanego filmu i powieści "Wywiad z wampirem" również dużo nam o nich mówią. Są oni eleganccy, kulturalni, ale również i dzicy. Dodatkowo są zmysłowi i ponętni. Jest to inny znaczący element naszego współczesnego poglądu na temat wampirów, który zdecydowanie rozgranicza je od innych diabłów i upiorów: wampiry mają seksapil.

Ale krwiożerczość i erotyka nie są jedynymi aspektami wampira i na pewno nie kluczowymi. Zasadniczym aspektem wampira jest śmierć i wszystko, co w naszych umysłach ją wywołuje. Nieustanne ludzkie pytania na temat śmierci, nasze lęki i koszmary na temat tej nieuchronności wynagrodziła historia o wampirach.

"Krew jest życiem", mówi nam Drakula Bela Lugosi (określenie pierwotnie znajduje się w Biblii), później dodaje: "Aby umrzeć, istnieć doprawdy martwym, musisz ją wypić". To wszystko jest odwiecznym zagadnieniem życia i śmierci, krew, o tym już w starożytności była mowa. Pierwszym wampirem nie był Hrabia Drakula. Pierwsze wampiry pochodzą na wieki przed narodzinami Chrystusa.

Legenda wampira sięga bardzo wczesnych okresów ludzkiej cywilizacji - do Assyrianów, Babilończyków i innych ludów starożytnego Orientu. Pierwotny wampir nie był wyszukanym, ułożonym, europejskim arystokratą, o czym wiadomo nam dzisiaj.

Wampiry w historii.

Kiedy powstały wampiry? Tak, jak w przypadku wielu innych legend, dokładna data pochodzenia jest nieznana. Jednak dowody na ich istnienie można znaleźć w Mezopotamii, w pobliżu rzeki Tygrysa i Eufratu, na asyryjskich glinianych tabliczkach. Ziemia nazywana również "Ur Chaldeans", była prawdziwym domem Biblijnego Abrahama.

"Lilith" była prawdopodobnie wampirem ze starożytnej, hebrajskiej Biblii i jej interpretacji. Chociaż jest ona opisana w księdze Izajasza, jej korzenie są bardziej prawdopodobne w babilońskiej demonologii. Lilith była potworem, która wędrowała wyłącznie w nocy przyjmując postać sowy. Polowała ona na noworodki i ciężarne kobiety. Twierdzi się, że była ona żoną Biblijnego Adama, zgodnie z tradycją w drodze nieposłuszeństwa stała się ona demonem. Panuje też przekonanie, że Ewa domagała się równych z Adamem praw. Naturalnie jej "radykalne" wymogi zostały źle rozważone i stała się od tej pory wampirem, która zaczęła atakować dzieci Adama i Ewy - wszyscy ludzcy potomkowie.

Wzmianki na temat wampirów można znaleźć w wielu miejscach na ziemi i uczeni wierzą, że wskazuje to, iż historia wampira rozwinęła się niezależnie w tych różnych miejscach i nie pochodzi z jednego wspólnego źródła. Taka niezależnie pochodząca legenda jest naprawdę niezwykła.

Odniesienia do wampirów można znaleźć w starożytnych cywilizacjach Morza Śródziemnego, takich, jak Egipt, Grecja, czy też Rzym. Grecy wierzyli w strzygi lub lamie, które były potworami żywiącymi się małymi dziećmi i pijącymi ich krew. Lamia w mitologii, była kochanką Zeusa, z którą walczyła jego żona, Hera. Lamia prowadzona obłąkaniem zabiła jej własnego potomka. W nocy zaczęła polować na inne dzieci, które zabijała i piła ich krew.

Inna opowieść, znana zarówno przez Greków, jak i Rzymian, mówi o ślubie młodego mężczyzny, nazywanego Menippus. Podczas ślubu jeden z gości, znany filozof Apollonius Tyana, ostrożnie obserwował pannę młodą. W końcu oskarżył ją o bycie wampirem i zgodnie z historią kobieta przyznała się do wampiryzmu. Rzekomo planowała ona poślubić Menippusa, jako źródło świeżej krwi do picia.

Opowieści o wampirach występowały również w starożytnych Chinach, gdzie nazywano je Kiang shi. W starożytnych Indiach i Nepalu, wampiry również miały swoje miejsce - co najmniej w legendzie. Starożytne malowidła na ścianach jaskiń przedstawiają wyraźnie stworzenia pijące krew. W Nepalu "Pan Śmierci" przedstawiony jest jako trzymający napełniony krwią puchar w kształcie ludzkiej czaszki i stojący w basenie krwi. Część z tych ściennych malowideł sięga 3000 roku przed naszą erą. Rakshasas opisywany jest w starożytnych indyjskich świętych pismach, nazywanych Vedas. Te pisma (ok. 1500 roku p.n.e.) przedstawiają Rakshasas (lub niszczyciel) jako wampira. Jest on również potworem w tradycji starożytnych Indii, która przedstawia go jako wiszącego głową do ziemi, na podobieństwo nietoperza i pozbawionego własnej krwi. To stworzenie nazwano Baital i w legendach widnieje jako wampir.

Inni starożytni Azjaci, tacy, jak Malaje, wierzyli w wampira nazywanego "Penanggalen". To stworzenie zbudowane było z głowy z wnętrznościami, które zostawiło własne ciało i poszukiwało krwi innych ludzi, głównie niemowląt. Stworzenie utrzymywało się przy życiu z picia krwi ofiar.

Mówi się również, że wampiry żyły w Meksyku jeszcze przed najazdem hiszpańskich konkwistadorów. Zgodnie ze znanym autorem, Montague Summers i jego książką "Wampir - jego znajomi i rodzina". Pisał on również, że i Arabia wiedziała o istnieniu wampirów. Wampiry pojawiały się w "Opowieściach arabskich nocy", nazywane Algul - upiory, które żywiły się ludzkim ciałem. W Afryce żyją plemiona, które utrzymują, że umarli mogą powrócić do życia pijąc i żywiąc się krwią.

AlexX